Het oud industrieel pand in de Bellefleurstraat blijft atelier op het gelijkvloers: het wordt de werkplaats van beeldend kunstenaar Stijn Cole. Op de driehoekige koer achterin landt tevens een klein, vervallen en atypisch woninkje dat aanleunt bij het atelier. Het kleine gebouwtje wordt samen met de verdieping boven het atelier de woonst van het gezin Cole-Trop.

Er is nood aan groen en meer buiten. We snijden een royale patio uit de 1ste verdieping, met een langse passage achter de oude gevel die lijdt naar een trapje tot het dak.
De leefruimte oriënteert zich rond de buitenruimte. De oude achtergevel blijft behouden en biedt privacy ten opzichte van het binnengebied, dat dichtbij is.

De nieuwe binnengevels van de patio worden bekleed met olijfgrijze tegeltjes en grote schuifraampartijen verweven binnen- met buitenruimte.

De charmes van het oude pand worden erkend en bestendigd. De ingrepen zijn erg eenvoudig. Toch ontstaat er een nieuw soort plaats tussen binnen en buiten, bij gratie van de oude buitengevels. Ze beschutten de patio en voegen een zuiderse warmte toe in hun baksteenroze. De familie die hier woont, heeft groene vingers en verandert het terras met een collectie planten tot kleine oase.

We snijden een eenvoudige rechthoek uit, centraal tussen de ruimtes boven het atelier. Maar belangrijk dan het open midden, is de passage verder slingert langs de gevel en die als een geheim pad opklimt tussen woonst en oude gevel. Klimmen naar het dak...net als in woestijndorp ... zo wordt wonen op de verdieping een wereld op zichzelf die verder reikt dan doorzon van voor naar achteren.